เหงามากทั้งๆที่เราก็มีแฟน"เคยเป็นกันไหมครับ"

สวัสดีครับ คือผมมีแฟนนะครับ แรกๆรักกันดีมากครับ แต่พอผ่านไปสักครึ่งปีเริ่มเปลี่ยนครับ แฟนเฉยชาใส่ผมมากขึ้น แล้วแบบทำอะไรผมก็ผิดตลอดเลยครับ ผมพูดอะไรนิดหน่อยเขาก้จะอารมณ์เสียใส่ผมครับ ผมจึงพยายามปรับตัวนะครับ ผ่านไปช่วงเวลาปิดเทอมครับ เขาบอกผมว่าจะไปทำงาน แล้วเวลาว่างๆจะได้เจอกันบ่อยขึ้น (ทำงานจะเจอกันได้ไง) ผมก็เลยให้เขาไปทำ เขาทำงานเป็นพนักงานเซเว่นครับ ความคิดผมเริ่มเปลี่ยนล่ะครับ เพราะเขาไม่มีเวลาให้ผมเลย ผมคิดว่าเจอกันคงยาก ผมเลยคิดว่าแค่ได้คุยกันก็ดีแล้ว แต่ตอนนี้เซเว่นมันต้องทำงานเข้ากะ แล้วแฟนผมเข้ากะกลางคืนครับ เช้ากลับมาเขาก็นอน 6 โมงหรือ ประมาณ ทุ่มนั้นแหละครับเขาถึงจะทักผมมา แต่แต่ไม่ได้คุยกันนานหรอกนะครับ เขาชอบคุยๆแล้วหายไปครับ แบบว่า ตอบ 2-3 ประโยค แล้วก้หายไปเป็นชั่วโมงแล้วมาตอบใหม่ พี่ๆเข้าใจฟิวผมไหมครับ แบบว่าจะไปทำอะไรก็บอกก่อน ไม่ใช่หายไปเฉยๆ แล้วตอนนี้เวลาเริ่มน้อยลง โทรหากัน จากที่ผมนับมาผ่านมาเดือนนึงเพิ่งโทรหากัน 2-3 ครั้งเองครับ คุยเฟสทักผมมาก็ประมาณ 3 ทุ่มงี้ต้องไปทำงานก่อน 4 ทุ่ม พี่ว่าได้คุยกันขนาดไหนล่ะครับ คำว่าเจอกันตัดทิ้งไปได้เลยครับ สิ่งที่เขาเคยพูดไว้ทำให้ผมไม่ได้สักอย่าง ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมเหงามากครับ ไม่มีคนคุย จะทักไปคุยกับคนอื่นก็ไม่ใช่ เพราะเรามีแฟนอยู่แล้ว  ถ้าเป็นพวกพี่ๆจะรุ้สึกยังไงครับ หรือว่าผมงี่เง้าเองครับ ให้คำปรึกษาหน่อยครับ #เอ่อคือแฟนผมเป็นผู้ชายนะครับ #อีกเรื่องพ่อแม่เขาไม่อยากให้ครบกันครับเขาบอกอยากให้เรียนจบก่อนแต่ผมคิดว่าเขาไม่อยากให้ลูกมีแฟนเป้นผู้ชายมากกว่า เห้ออออออออออออออออออออออออออออออออออ